( 0. امتیاز از 0 )

عباس خامه‌یار در بیان ریشه شخصیت جهانی‌اندیش آیت‌الله خسروشاهی بیان کرد: شناخت دقیق استاد خسروشاهی از ریشه‌های انحطاط جوامع انسانی، آفت‌های خانمان‌سوز جهل و نادانی و عوامل اصلی واگرایی مسلمانان و باور عمیقش به وحدت جهان اسلام، از ایشان شخصیت جهانی ساخته و محبوبیت وی را فراتر از مرزهای جغرافیایی و مذهبی دوچندان کرده بود.

به گزارش ایکنا، وبینار بزرگداشت سالگرد آیت‌الله سیدهادی خسروشاهی، امروز، ۲۳ اسفندماه، با پیام آیت‌الله گرامی و با حضور حضور وبیناری آیت‌الله مبلغی، نماینده خبرگان رهبری، حجج اسلام مختاری و شیخ حسون از اساتید و فضلای حوزه و جمعی از اساتید دانشگاه در خبرگزاری ایکنا به صورت وبیناری برگزار شد. در ادامه متن سخنان عباس خامه‌یار، رایزن فرهنگی ایران در لبنان، را می‌خوانید؛

رحلت علامه سیدهادی خسروشاهی، خبر بسیار ناگواری بود و همه فعالین عرصه بین‌المللی، اعم از داخلی و خارجی در غم و اندوه فرو برد. استاد خسروشاهی پناهگاه و پشتوانه فکری تقریبی نخبگان و روشنفکران اسلام‌گرای جهان اسلام از دهه ۵۰ تا سالیان سال قلمداد می‌شد. فقدان او بر حزن و اندوه و غم ما افزود. کمتر کسی از فعالان اسلام‌گرا و پژوهشگران شیعه و سنی داریم که از دهه ۵۰ تاکنون وی را نشناسد و بر نقش کم‌بدیل ایشان در کوران بحران‌های فکری و اندیشه‌ای دهه‌های گذشته صحه نگذارد.

بدون مبالغه و تردید می‌توان گفت که مرحوم سیدهادی خسروشاهی از تاریخ‌نگاران نهضت‌های اسلامی و از پیشگامان فعالیت‌های بین‌المللی در حوزه علمیه و در تاریخ معاصر ماست. ایشان از فحول تقریب در نیم‌قرن اخیر، یعنی از زمان تشکیل دارالتقریب مصر بود و از معدود کسانی بود که با اندیشه شناخت و اعتدلال نقش بالایی در همگرایی نخبگان شیعه و سنی، ‌اسلام و مسیحیت ایفاد کرد و روابط گسترده‌ای با دولت‌های عرب، دولت مصر، الجزایر، شبه قاره، ترکیه و اروپا داشت. ایشان همچنین نویسنده و مترجم کتاب‌ها و اندیشه‌های جنبش اخوان‌المسلمین و دیگر متفکرین مسلمان دوران معاصر به فارسی بود.

استاد پیش از انقلاب در دارالتقریب قم، بخش بین‌الملل فعالیت می‌کرد و از همان زمان سفرهای مهی به خارج از کشور داشت و در مجامع فکری و همایش‌های اندیشه‌ای از جمله در الجزایر به صورت متوالی شرکت می‌کرد و از اندیشه ناب سخن می‌گفت. ایشان بعدها در عرصه دیپلماسی و در قامت نماینده کشورمان در واتیکان و قاهره نیز بر این نقش افزود.

این پژوهشگر پاک‌سرشت توانست عالمانه اندیشه‌های وحدت‌گرایانه رهبران و بزرگان تشیع همچون سیدجمال‌الدین اسدآبادی، آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله محمدتقی قمی، امام خمینی(ره)، آیت‌الله خامنه‌ای و اقبال لاهوری را بازگو و تجزیه و تحلیل کند و با امکانات و ارتباطات خود پل ارتباط مستحکمی بین رهبران فکری دینی و مذهبی شیعه و اهل سنت ایجاد کند.

ایشان در این مسیر سکون و قرار نداشت، ثابت‌قدم و در تلاش علمی گفتمانی و میدانی بود. شناخت دقیقش از ریشه‌های انحطاط جوامع انسانی، آفت‌های خانمان‌سوز جهل و نادانی و عوامل اصلی واگرایی مسلمانان و باور عمیقش به وحدت جهان اسلام، از ایشان شخصیت جهانی ساخته و محبوبیت وی را فراتر از مرزهای جغرافیایی و مذهبی دوچندان کرده بود. نگارش ده‌ها اثر علمی و نشر ده‌ها مقاله و یادداشت به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی، امروزه کتابخانه‌ها و مراکز مطالعاتی جهان اسلامی را غنی و تحقیقاتش را به مرجعی برای پژوهشگران تبدیل کرده است. افتخار آشنایی‌ام با استاد به دوره نوجوانی و اوایل دهه ۵۰ بازمی‌گردد که در کنار فعالیت‌های تبلیغی برون‌مرزی‌اش مرکز نشر رسالت را در جوار کتابخانه آیت‌الله مرعشی در قم تأسیس کرد. من دانش‌آموزی بودم که به آن کتابخانه تردد داشتم.

مرحوم خسروشاهی دارالنشر را بالاتر از تراز معمول آن سال‌ها ساخت که حکایت از توجه ایشان به آینده داشت. پس از پیروزی انقلاب در زمینه فعالیت‌های بین‌المللی آشنایی بنده با ایشان بیشتر شد و ایشان همواره حامی و مشوق نوشته‌های بنده بود و کتاب ایران و اخوان‌المسلمین، عوامل همگرایی و واگرایی بنده را همواره منبعی برتر برای تحقیق در روابط بین ایران و اخوان‌المسلمین می‌دانست و به لطف ایشان مفتخر بوده و هستم.

در دوره مسئولیت‌های فرهنگی‌ام تلاش کردم از این استاد فرزانه استفاده کنم، از جمله ایشان در سلسله نشست‌های کارشناسی معاونت بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در جمع همکارانم به بررسی تحولات سال‌های اخیر کشورهای اسلامی و عربی می‌پرداختند و چند ماه پیش از این، پیشنهاد تجلیل از ایشان را با خانم دکتر بروجردی، رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی ایران در میان گذاشتم که بسیار مورد استقبال قرار گرفت، اما به‌رغم تلاش‌ها و پیگیری‌های مستمر بنده و همکارانم از جمله آقای میرآقایی، متأسفانه موفق به جلب نظر مثبت ایشان نشدم.

ایشان موارد مشابه را نیز قبول نکردند و شاید علت این بی‌رغبتی استاد، خستگی، بیماری و یا رنجوری خاطرش از روزگار بود. شاید هم علاقه‌مندی به تحقیق و پژوهش ایشان را بس بود و به کنج کتابخانه‌اش در قم کشانده بود و آنجا را مکانی امن و پلی مطمئن برای گذار و آرام گرفتن در خانه ابدی می‌دانست و شاید هم دلیل دیگری داشت. استاد خسروشاهی در میان ما با آثار جاودانه‌اش باقی می‌ماند. روحش شاد و یادش گرامی باد.

به مطلب امتیاز دهید :
( 0. امتیاز از 0 )
تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر