به گزارش ایکنا، وبینار بزرگداشت سالگرد آیت‌الله سیدهادی خسروشاهی، از استادان و پژوهشگران حوزه علمیه که به علت ابتلا به کرونا وفات کرد و غریبانه به خاک سپرده شد، امروز، ۲۳ اسفندماه، با پیام آیت‌الله گرامی با حضور محدود برخی افراد در محل این خبرگزاری در تهران و حضور وبیناری آیت‌الله مبلغی، نماینده خبرگان رهبری، حجج اسلام زمانی، مختاری و شیخ حسون از اساتید و فضلای حوزه و جمعی از اساتید دانشگاه به صورت وبیناری برگزار شد. سیدمحمود خسروشاهی، فرزند مرحوم خسروشاهی در این نشست به بیان نکاتی درباره شخصیت وی پرداخت که متن آن از نظر می‌گذرد؛
در مورد مرحوم والد و خصوصیات و شخصیت ایشان بسیار گفتند، از همراهان ایشان تا همرزمان ایشان در دوران مبارزه ستم‌شاهی. من فقط چند نکته در مورد راه و روش و مرام و مسلک ایشان بیان می‌کنم.
ایشان اهل تعریف و تعارف نبودند؛ یعنی از ایشان مقاله‌ای یا سخنرانی یا برنامه‌ای که تعریف و تملق باشد یا در آن غیر آنچه به آن اعتقاد دارند گفته باشد، نداریم. مکتوبات ایشان که بیش از ۲۲۰ اثر تألیفی، ترجمه‌ای و تحقیقی است، گواه این است که ایشان اهل تعریف و تملق نبودند و بسیار صریح بودند و مطالب را صادقانه بیان می‌کردند. اصلاً مناسب نمی‌دیدند در کارهایشان اندکی تعارف باشد. همیشه تأکید می‌کردند برای بیان حقایق جایی برای احساسات نداریم و باید با صراحت واقعیت‌های تاریخی و واقعیات جهان اسلام بیان شود و سعی در اصلاح امور شود.
از جمله خصوصیات ایشان جلوگیری از تحریف بود. ایشان هر جا می‌دیدند مسائلی چه در مورد تاریخ انقلاب، چه در مورد مسائل مربوط به انقلاب اسلامی، چه در داخل و چه در خارج دقیق نیست، وارد میدان می‌شدند و حتی برای نوشته‌های دوخطی توییتر واکنش نشان می‌دادند و مقاله می‌نوشتند و مصاحبه می‌کردند و جلوی تحریف می‌ایستادند. همیشه توصیه می‌کردند که برای خوش‌آمد این گروه و آن گروه صحبت نکنید و جز راه حقیقت راه دیگری انتخاب نکنید. به همین دلیل ایشان در مورد مسائل سیاسی و حتی گروه‌هایی که در حوزه هستند مستقل بودند و نگاه فراجناحی داشتند.
ایشان علاوه بر اینکه معتقد به تقریب مذاهب اسلامی بودند و در این راه خیلی تلاش می‌کردند و از دهه ۳۰ این مسیر را شروع کردند، اما معتقد به تقریب بین جریان‌های فکری و سیاسی و انقلابی هم بودند. فقط تقریب بین شیعه و اهل سنت را مدنظر نداشتند؛ تقریب درون جامعه شیعه، تقریب جریانات حوزوی، متفکرین حوزه و دانشگاه، تقریب بین جریانات سیاسی انقلابی که به مرور زمان از اهداف اصلی دور افتادند، هم مدنظر ایشان بود و در راه و مسیر ایشان دیده می‌شد و نگاه جامعی داشتند.
بار‌ها در این مورد تذکر می‌دادند و از اختلافات سیاسیون انقلابی کشورمان ناراحت بودند. همین‌طور در مورد این که در حوزه برخی افراد و فضلا انتقاد را برنمی‌تافتند، گله‌مند بودند و معتقد بودند، علاوه بر تقریب باید با تخریب و تکفیر هم مقابله کرد و به همین دلیل حتی با مخالفان خودشان می‌نشستند و نقد‌ها را می‌خواندند و پاسخ می‌دادند. خودشان بار‌ها تا همین اواخر شخصاً در دفتر و منزل افرادی که از منتقدان ایشان بودند حضور پیدا می‌کردند.
ان‌شاءلله بتوانیم سیدهادی خسروشاهی واقعی را معرفی کنیم؛ کسی که از تعریف و تمجید خودش جلوگیری می‌کرد و با چاپ کتبی که نشان‌دهنده شخصیت او بود مخالف بود و ما را برحذر می‌داشت. معتقد بود اگر کاری برای رضای خدا انجام شود نیازی به تعریف و تمجید ندارد، ولی الآن ما باید تفکرات ایشان را بازنمایی کنیم و شخصیت ایشان را به عنوان یک الگوی جامع و کم‌نظیر بودند برای نسل جوان و حوزویان و دانشگاهیان معرفی کنیم.
ایشان با یک سری مسائل مثل رونمایی کتاب هم مخالف بودند و آن را اتلاف وقت می‌دانستند. همچنین با انتشار ارج‌نامه‌هایی که مرسوم شده و چاپ می‌شود، مخالف بودند و آن را هم اتلاف وقت می‌دانستند؛ چراکه در این ارج‌نامه‌ها کمتر به شخصیتی که عکسش روی کتاب می‌آید می‌پردازند، البته یادنامه‌های محققانه را می‌پسندید، همان‌طور که خودشان یادنامه امام موسی صدر را منتشر کردند.
یکی از نکات دیگر اینکه با کتاب‌سازی بسیار مقابله می‌کردند و بیشتر کتب منتشر شده را در چند دهه اخیر خالی از عمق و تفکر جدید می‌دانستند. یکی دیگر از خصوصیات ایشان این بود که با کرامت‌سازی مخالفت داشتند و همیشه به وزرای فرهنگ و ارشاد اشکال می‌گرفتند که چرا این همه کتاب‌هایی که پر از کرامت‌های جعلی است، مجوز می‌گیرند. به ما هم تأکید داشتند برای من کرامتی نسازید، چراکه به اندازه کافی از این مسائل دلزدگی ایجاد شده است.
به عنوان پایان بحث بیان کنم، موقوفه آیت‌الله خسروشاهی، یعنی کتابخانه عمومی مرکز بررسی‌های اسلامی که با هزینه شخصی ساختند به عنوان یکی از بزرگترین کار‌های فرهنگی ایشان محسوب می‌شود. ایشان مرکز بررسی‌های اسلامی را سال ۵۲ تأسیس کردند، بعد از انقلاب ثبت شد و به فعالیت خودش ادامه داد. در سال ۹۴ کتابخانه مرکز افتتاح شد و این کتابخانه برای حوزویان و دانشگاهیان در نظر گرفته شده و بیش از ۵۸ هزار جلد کتاب فهرست‌نویسی شده و در اختیار پژوهشگران خواهد بود.